“WAAROM zet je dit recept op je blog?!” zal wellicht de eerste gedachte zijn die bij je opkomt. En die gedachte begrijp ik ook wel, want ik vermoed dat niemand van mijn Nederlandse vrienden dit ooit zal gaan maken (of überhaupt zou willen proberen). Echter, Macarons en Mie is een persoonlijke foodblog, ikzelf kom uit Hong Kong maar ik ben opgegroeid in Nederland. Ik voel mezelf soms een blonde Chinees met blauwe ogen (nee ik zie er niet zo uit, ook al heb ik momenteel wat blondere plukken in mijn haar) en dat gevoel wil ik ook graag overbrengen op mijn blog.
Er zijn zat Nederlandse foodblog te vinden, maar hoe leuk is het om een Nederlandse blog te lezen waar je ook iets kunt leren over een andere cultuur? Of om überhaupt te leren over gerechten uit een andere cultuur. Superleuk, in ieder geval, dat vind ik. En aangezien dit mijn blog is, staat dit recept nu live 😉
Dus, let me tell you about my culture. Duizendjarig ei, ja voor de (meeste) Westerse smaakpapillen smaakt dit net zo vies als dat het klinkt. Laat ik je eerst geruststellen: het ei is niet echt duizend jaar oud. Wel is het een eendenei dat (op de traditionele wijze) een aantal maanden (grofweg 100 dagen) wordt geconserveerd in een mengsel van klei, houtskool en ongebluste kalk. Aan dit mengsel wordt vaak ook wat zout toegevoegd. Het ei wordt met de hand bedekt met het mengsel en vervolgens in rijstkaf (een bijproduct dat ontstaat door het verhitten van rijst, eigenlijk het schilletje van een rijstkorrel) gerold om te voorkomen dat de eieren allemaal aan elkaar gaan plakken.
Tegenwoordig worden er ook wel eens andere (al dan niet twijfelachtige), snellere methoden gebruikt omdat ze het proces van het maken van een duizendjarig ei beter begrijpen. Al wordt de traditionele methode nog wel veel gebruikt.
Vroeger kochten wij (Chinezen) de eieren ook in een doosje per 6, maar waren ze individueel verpakt en zat het klei- en rijstkafmengsel er nog om heen. Dat moest je dan eerst breken en eraf pulken voor je überhaupt bij het ei zelf kwam. De eieren die je tegenwoordig koopt zijn gewoon schoon geboend, het lijken net gewone (eenden)eieren 😉
Zo’n ei is wel heel erg veranderd door het conserveringsproces. Het eiwit is niet wit maar maar geleiachtig en bruin van kleur. Het eigeel heeft een grijs-groene kleur en is ontzettend sterk van smaak. Ik kan de smaak niet vergelijken met iets of duidelijk omschrijven als je het niet kent, maar je moet de ervaring van het eten ervan een beetje vergelijken als het eten van blauwschimmelkaas. Het eten van duizendjarig ei geeft hetzelfde gevoel alsof je een goed stuk blauweschimmelkaas eet, dat komt flink bij je smaakpapillen binnen.
Zo’n ei eet je gewoonlijk niet los zoals je een eitje bij je ontbijt zou eten. Zelfs ik zou daar voor bedanken. Zo los uit vuistje is de smaak toch iets te aanwezig. Net zoals je blauwschimmelkaas wellicht niet uit het vuistje eet, maar in combinatie met wat druiven, roggebrood etc. Wij eten duizendjarige eieren bijvoorbeeld in Chinese rijstepap zoals in dit recept. Om eerlijk te zijn heb ik de eieren nog nooit in iets anders gegeten dan in rijstepap, is ook niet nodig want de combinatie van de pap, met het varkensvlees en het ei is niet te versmaden. Ik kan me niet voorstellen dat er een betere manier is om ze te eten (en je denkt nu dat ik lieg maar het is echt zo).
Nog even iets over Chinese rijstepap, dat is dus een hartige pap en niet te vergelijken met ‘zoetere pap’ die jullie wellicht kennen zoals havermoutpap of Brinta (wat ik dan weer echt niet lekker vind). Overigens eten wij (Chinezen en ikzelf) dit ook graag als ontbijt. Dus vandaar dat deze ook in categorie ontbijt/brunch is opgenomen op deze blog 😉
Jullie kunnen inmiddels vast niet wachten op het recept, dus hier komt ie dan!
Chinese rijstepap met duizendjarig ei – voor ongeveer 4-5 porties
Voor de rijstepap
180 gram rijst (mag wit of bruin zijn)
2-2,5 liter water
1 duizendjarig ei, optioneel
Voor het gemarineeerde varkensvlees
1 varkenshaasje (ongeveer 250 gram), in plakken of repen gesneden
1 eetlepel oestersaus
1 eetlepel maizena
1 eetlepel shaoxing rijstwijn
2 theelepels sesamolie
1/2 theelepel witte peper
1 eetlepel light sojasaus
Voor de topping
2 stengel bosuitjes, in ringetjes gesneden
Witte peper, naar smaak
Maggi, naar smaak
Duizendjarig ei, ik gebruik er één per portie
Verder heb je nodig
(Hoge) kookpan
Zeef
- Spoel de rijst goed af tot het water helder is. Ik doe dit het liefst in een zeef en dan gewoon de rijst goed wassen.
- Doe de rijst in de pan samen met het water en breng deze aan de kook. Wanneer het water kookt draai je het vuur zacht (liefst nog op het kleinste pitje van je (gas)fornuis) en laat je dit ongeveer een uurtje pruttelen. Wel af en toe kijken of hij niet droog kookt!
- Meng alle ingrediënten voor de marinade in een kom en zet deze even apart
- Snijd je varkenshaas in repen of plakken, wat je zelf wilt, en doe deze in de kom met de marinade. Laat dit (bij voorkeur buiten de koelkast) marineren.
- Snijd je duizendjarig eieren door de lengte doormidden en vervolgens in kleinere stukjes.
- Als de rijst kapot is gekookt, dus een dikke pap/brij is geworden, doe je het gemarineerde varkensvlees erbij en een paar blokjes duizendjarig ei.
- Kook de pap dan nog een minuutje of 10-15, tot het varkensvlees gaar is. Haal de pan van het vuur
- Doe in een kom wat blokjes duizendjarig ei en schep daarboven op de pap, zo wordt het ei verwarmd. Strooi wat bosuitjes erover heen, een snufje witte peper naar smaak en een beetje Maggi. De pap zelf is vrij flauw, maar door het gemarineerde varkensvlees iets zouter. De Maggi voegt een lekkere zoute smaak toe aan je pap en mag (vind ik) echt niet ontbreken!
Eet smakelijk!
Ps. bewaar de rijstepap in de koelkast en mocht je de rijstepap willen invriezen dan kan dat prima! Vries het dan wel in zónder eieren. Durf niet te garanderen dat die zo lekker zijn na ingevroren te zijn geweest. Bij mij hoef ik het nooit in te vriezen, want dit is zo op…
