Ja, ik heb de naam ook even moeten Googlen voor de correcte schrijfwijze. Wij noemen het thuis ook wel ‘pepertjespasta’. Dit recept is echt megasimpel en staat binnen een handomdraai op tafel. Je moet echter wel van pepertjes en knoflook houden, want beiden zitten er volop in. Nu kan je natuurlijk minder pepers en/of knoflook gebruiken, maar hey, het is wel pepertjespasta. Het hoort op z’n minst een béétje te branden. Dit recept is een aangepaste versie van een recept uit Matt Preston’s kookboek “Fast, Fresh & Unbelievably Delicious“.
Ik weet dat er een goede vriend van mij zal zijn, als hij mee leest, die me straks een ‘boos’ bericht gaat sturen dat dit niet ‘de echte’ Spaghetti aglio, olio e peperoncino is (you know who you are), maar dit is hoe wij hem lekker vinden 😉 Toegegeven, ik vergeet de peterselie ook wel eens in dit recept. J. vindt het niet altijd wat toevoegen en zonder smaakt het ook heerlijk, maar voor de volledigheid heb ik het erbij gezet. Maar mocht je ook zo iemand zijn die een hekel heeft aan grote hoeveelheden moeten kopen voor een recept waar je slechts een klein beetje van gebruikt óf je bent gewoon geen fan van peterselie, laat het er lekker uit.
En hoewel ik hem regelmatig maak met dezelfde hoeveelheden als hieronder omschreven, verschilt hij iedere keer een beetje (en af en toe heel veel) qua pittigheid. Soms zijn de pepers nét iets pittiger dan normaal, dus het blijft een beetje experimenteren. Vaak merk je al wanneer je de pepers snijdt of ze erg scherp zijn, als je begint te hoesten weet je dat ze goed zijn. Ben je een watje met pepers? Dan zou ik ze allemaal ontdoen van hun zaadlijsten en pitjes. Wist je trouwens dat de zaadlijsten (de witte randen in een peper) hetgeen is wat een rode peper zo scherp maakt en niet de pitjes? De capsaïcine (wat de pittigheid veroorzaakt) zit vooral in deze zaadlijsten, de pitjes zijn eigenlijk in de basis vrij neutral van smaak. Heb je ook weer wat geleerd, mocht je het niet geweten hebben. Oh, uiteraard heel goed je handen wassen na dit recept vóór je je ogen of andere gevoelige lichaamsdelen aanraakt 😉
Spaghetti aglio, olio e peperoncino – voor 2 personen
150 gram spaghetti (of jouw gewenste hoeveelheid/soort pasta)
3 grote rode pepers, waarvan één ontdaan van zaadlijsten en pitjes
1 bol knoflook (ja, je leest het goed)
Olijfolie
75 gram Parmigiano Reggiano, geraspt
Peper en zout, naar smaak
1 klein bosje peterselie, fijngehakt
Verder heb je nodig
Hoge kookpan
Koekenpan of wokpan
Kaasrasp
Knoflookpers
- Zet een (hoge) kookpan met water op en voeg een klein snufjeje zout toe indien gewenst en breng deze aan de kook.
- Begin met het fijnsnijden van de pepertjes. Ben je in een ‘luie’ bui? Dan kan je ze ook fijnhakken in een hakmolen. Rol de peper(tjes) die je wilt ontdoen van de zaadlijsten en pitjes tussen je handen. Zo maak je de zaadjes alvast los en voorkom je een explosie van zaadjes op je keukenblad. Snij de kop (bij de steel) eraf en rol hem nogmaals tussen je handen boven je wasbak of prullenbak. Je zal zien dat er al heel wat zaadjes loskomen.
- Snijd de peper dan door midden en gebruik een kleine (koffie)lepel om de zaadlijsten en resterende pitjes eruit te schrapen. Snijd daarna de peper in de lengte in achten. Snijd dan er hele kleine stukjes van. Doe dit met alle pepers en pel alle knoflookteentjes en pers deze fijn met je knoflookpers. Geen knoflookpers in huis? Shame on you! In dat geval kan je de knoflook ook heel fijn snijden met je mes, maar de aroma van knoflook is vind ik persoonlijk geperst sterker en lekkerder. Hak ook de peterselie fijn.
- Doe je pepertjes en knoflook in een koeken- of wokpan. Flinke scheut olie erbij en verhit dit op laag vuur tot de geur van knoflook je tegemoet komt en de peperaroma op je longen slaat. Dit duurt een paar minuutjes, draai dan het vuur uit.
- Ondertussen zal je water wel al koken. Doe de spaghetti (of andere pastasoort) in de pan en kook deze volgens de bereidingswijze van de verpakking al dente, oftewel beetgaar.
- Stap 6 wordt in ons huis overgedragen aan vriendlief. Dat is onze designated kaasrasper. Rasp de Parmegiano Reggiano fijn of grof, wat jezelf maar lekker vindt en zet deze aan de kant.
- Als je pasta bijna gaar is zet je het vuur van je pepertjes en knoflook weer aan en laat je deze op temperatuur komen. Giet je pasta af en doe deze, samen met een flinke scheut olijfolie, bij de pepertjes en knoflook. Hussel deze goed doorelkaar zodat alle geurige peper- en knoflookstukjes goed verspreid zijn tussen de pasta. Strooi wat peterselie erover, maar bewaar ook wat voor de garnering.
- En dan voor de stap die wij lekker vinden, maar Italianen waarschijnlijk met veel handgebaren zouden vervloeken, voeg een flinke schep Parmegiano Reggiano toe aan de pasta. Als de kaas gesmolten is draai je het vuur uit. Klaar is je pepertjes pasta!
Serveer dit met wat rucola, de overgebleven Parmegiano Reggiano en een stukje vlees, vis of wellicht een vega-optie. Wij eten het graag met een stukje gebakken zalm, maar kip Piri-piri smaakt er ook goed bij, zet je mond lekker in vuur en vlam!
Eet smakelijk!
